علت پنهانکاری کودکان چیست؟/ راهکارهای فوقالعاده برای مواجهه با پنهانکاری
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۸۶۹۹۵
شاید شما هم با این موقعیت برخورد کرده باشید که کودک شما کار اشتباهی را انجام دهد و بعد چون کسی شاهد آن نبوده از قبول مسوولیت کاری که کرده شانه خالی کند و حتی به دروغ بگوید که آن را انجام نداده است. خیلی از مواقع والدین مطمئن هستند که کودکشان مقصر موضوع یا انجام دهنده کار اشتباه است اما وقتی با دروغگویی و انکار او مواجه میشوند درمیمانند که چه رفتاری در این شرایط مناسب است؟ آیا باید کودک را هم به خاطر دروغگویی و هم به خاطر کار زشتش تنبیه کرد؟ آیا بهتر است که کودک را وادار به اعتراف کنید تا دروغگویی برای او تبدیل به یک عادت نشود؟ از چه راهی میتوان به این نتیجه رسید؟
پنهانکاری فرزندان تبعات جبران ناپذیری دارد و ممکن است آینده آنان را به مخاطره بیندازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چرا فرزند پنهانکاری میکند؟
مهسا شیر محمدی روانشناس کودک و نوجوان درباره علت پنهانکاری کودکان و نحوه رفتار درست والدین با این پنهان کاری توضیحاتی ارائه داد: اصولا کودکانی که در آستانه دوره نوجوانی قرار دارند ویژگیهای جدیدتری پیدا میکنند و پدر و مادر باید با این ویژگیها آشنا شده و رفتار صحیحی از خود نشان دهند.
وی گفت: وقتی فرزند پنهان کاری میکند بیانگر این موضوع است که رابطه والد و فرزند آنطور که باید شکل نگرفته است و فرزند پدر و مادر خود را به عنوان افرادی که او را قضاوت نمیکنند نشناخته است. گاهی ممکن است رابطه والد و فرزندی آن جوری که باید بطور امن شکل نگرفته و شناخته نشده است و این موضوع در رفتار و بر اثر تجربه سن کودک به وجود میآید.
شیرمحمدی افزود: شکل گیری رابطه یکی دو روزه رخ نمیدهد و این رفتار اثر تجربه ده ساله است، برخی اتفاقات طبیعی است، وقتی کودک سن کمی دارد همه مسایل رخ داده در مدرسه را برای پدر و مادر تعریف میکند و وقتی بزرگتر میشوند به این نتیجه میرسند که پدر و مادرها امن نیستند و به طور مثال وقتی از شرایط و محیط و نحوه لباس پوشیدن دوستان خود برای پدر و مادر تعریف میکنند با واکنش منفی مواجه میشوند به همین دلیل ترجیح میدهند کمتر مسایل را بازگو کنند.
پدر و مادر باید از نگرانیهای خود برای فرزندشان بگویند
روانشناس کودک و نوجوان با بیان اینکه با بزرگتر شدن کودکان باید بپذیریم که رفتار آنها تغییر میکند ادامه داد: آنها تصمیم میگیرند همه حریم خصوصی را با ما به اشتراک نگذارند و ما باید این موضوع را درک کنیم و وقتی پایههای تربیتی درست شکل گرفته باشد پدر و مادر نباید نگرانی داشته باشند.
وی توضیح داد: برخی رفتارها مانند پنهان کردن دفتر خاطرات جای نگرانی ندارد اما برخی رفتارهای نگران کننده دیگر نیازمند صحبت و گفتوگو است، نوع گفتوگو باید صمیمانه باشد و پدر و مادر باید از نگرانیهای خود برای فرزندشان بگویند و بیان کنند که فرزند راجع به این موضوع صحبت کند و پدر و مادر نیز باید انتقادپذیر باشند. وقتی پدر و مادر در حال صحبت کردن هستند باید از نکات مثبت فرزند نیز تعریف کنند تا فرزند متوجه شود با یک رفتار نامناسب همه کارهای خوب و رفتارهای خوبش زیر سوال نرفته است.
شیرمحمدی افزود: پدر و مادر باید نوعی تنبیه را برای رفتار اشتباه فرزند در نظر بگیرند، این موضوع نیز به رفتار و نوع شخصیت فرزند بستگی دارد. اتاق یک نوجوان حریم خصوصی وی است و پدر و مادر نمیتوانند دستور دهند که اتاق او تمیز شود. اتاق او حریم شخصی است. البته که بهتر است به وی آموزش دهیم اتاق خود را مرتب کند.
با روشهای اشتباه از کودک اعتراف نگیرید!
مهراندخت پورشایگان، روانشناس کودک و نوجوان در ایناره توضیح میدهد: ابتدا بگذارید این موضوع را تذکر بدهم که وظیفه هر پدرومادری آموزش کودک است و نه تنبیه او. ابزارهای تنبیه و تشویق باید در راستای آموزش کودک به کار گرفته شود نه در جهت تلافی کار بد کودک و دروغگویی او. پس در وهله اول شما باید سعی کنید که کودک را متوجه دروغگویی خود بکنید و به او توضیح دهید که دروغگویی زشتی کار او را دوچندان میکند.
این روانشناس کودک و نوجوان در ادامه گفت: اگر کودک شما به کاری که انجام داده است اعتراف نمیکند و دروغ میگوید نباید با روشهای اشتباه او را وادار به اعتراف کنید. به عنوان مثال، برخی از والدین برای اینکه از انجام کار اشتباه توسط کودک خود مطمئن شوند، اعتماد او را جلب کرده و به او احساس در امان بودن میدهند و میگویند: «اگر فلان کار را انجام دادهای ایرادی ندارد…» تا کودک به کار اشتباه خود اعتراف کند. اما این روش نادرستی برای اعتراف گرفتن از کودک است. زیرا در اغلب موارد والدین سر قولی که دادهاند، باقی نمیمانند و به محض اینکه کودک به کار اشتباه خود اعتراف میکند او را تنبیه و مجازات میکنند. این موضوع اعتماد کودک را نسبت به والدین خدشهدار میکند و باعث منزویشدن و پنهانکاری کودک میشود. از طرف دیگر اگر هم والدین بخواهند به حرفی که زدهاند وفادار بمانند و واقعا انجام آن کار اشتباه را بدون ایراد و اشکال بدانند تکرار آن عمل نادرست برای کودک بیتفاوت میشود.
وی افزود: چون پیش از این والدین به او اطمینان دادهاند که انجام آن کار ایرادی ندارد و تنها باید به انجام آن اعتراف کند. این شیوه باعث میشود که کودک خونسردانه کار اشتباهش را تکرار کند.
پورشایگان به روش درست اشاره کرد و گفت: والدین باید در انتخاب کلمات در صحبت با کودک دقت کنند! به جای جمله قبلی ما میتوانیم بگوییم چون عمدا این کار اشتباه را انجام ندادی و متوجه ضررهای کاری که کردی، نبودی تو را میبخشیم و بعد از اینکه کودک به کار خودش اعتراف کرد میتوانید از او بخواهید که دفعه بعد این کار را تکرار نکند چون این زیانها را دارد و برایش در مورد ناراحتی و ضرری که این کار برای خودش یا اطرافیان ایجاد میکند، توضیح دهید.
کودک، نگران اعتباری است که نزد پدرومادر یا اطرافیان دارد
روانشناس کودک و نوجوان در ادامه درباره علت دروغگویی کودک توضیح داد: وقتی کودک از قبول اشتباهش سر باز میزند و به اصطلاح زیر بار نمیرود که دروغ گفته و فلان کار را انجام داده و بعد منکر شده است به این علت است که میخواهد عزت نفسش را حفظ کند. در واقع کودک نگران اعتباری است که نزد پدرومادر یا اطرافیان دارد و نمیخواهد جلوی آنها خرد شود. تحسین دیگران و برداشتی که از کودک دارند که تو بچه خوبی هستی… یا خیلی باهوشی و… باعث میشود کودک برای خودش یک جایگاه را در ذهن اطرافیان تصور کند که با برملاشدن اشتباهش این جایگاه ممکن است به کلی فرو بریزد.
وی افزود: کودک نگران این است که ارزشش در نزد پدرومادر کم شود و به همین دلیل دروغ میگوید. این مساله از این جهت اهمیت دارد که در مقابل اشتباهات یا کاستیهای کودک ارزش و اعتبار او را زیر سوال نبریم و در مقابل اشتباهات او واکنش شدید نشان ندهیم. مثل اینکه بگوییم دیگر به تو اعتماد ندارم که دروغ گفتی یا اینکه دیگر دوستت ندارم… این جملات اشتباه است و احساس پنهانکاری و دروغ را در کودک تقویت میکند.
به کودک احساس امنیت بدهید
این روانشناس در نهایت تاکید کرد: به جای این برخوردها بهتر است به او بگوییم که تو پسر یا دختر خیلی خوبی هستی و ما دوستت داریم اما اگر به این کار اشتباه ادامه بدهی این ضررها را برای تو و بقیه دارد و به او یاد بدهیم که اگر اشتباهی انجام دادی اما حقیقت را گفتی و به کارت اعتراف کردی ما زودتر تو را میبخشیم تا اینکه اصلا نگویی. با این روش کودک احساس امنیت و آرامش بیشتری میکند و احساس بیارزشی و طرد شدن به او دست نمیدهد.
بیشتر بخوانید: علت تیک عصبی در کودکان چیست و چگونه آن را برطرف کنیم؟ چگونه استرس امتحان را از بین ببریم؟/ شش راهکار۳۵۲۳۶
کد خبر 1721154منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: روان شناسی کودک تربیت کودکان رابطه والدین و فرزندان سلامت کودکان سلامت روان روانشناس کودک و نوجوان پدر و مادر پدر و مادر کودک به کار کار اشتباه پنهان کاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۸۶۹۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلیها نمیدانند | در مواجهه با آلرژی برخی پزشکان، بیماران را دچار سوءتغذیه میکنند
همشهریآنلاین - پروانه بندپی: آمار ابتلا به بیماریهای آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگیها، مدل ساختمانسازیها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.
در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماریهای آلرژیک هستند. آماری که در سالهای اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماریهای آلرژیک مبتلا است.
درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید میتواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.
یک نکته مهم درباره آلرژی که خیلیها نمیدانندخیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمیدانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد میشود که سیستم ایمنی، مادهای را که معمولاً برای بدن بیضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان مادهای خطرناک و مضر شناسایی میکند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل میشود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز میکند و فرد را درگیر میکند.
دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهریآنلاین میگوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژیها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماریشان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.
به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روشهایی که پزشک به بیمار ارائه میدهد، کنترل میشود.
این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونتهای ویروسی هم توضیح میدهد: موردی که آلرژی را از عفونتهای ویروسی متمایز میکند، این است که در آلرژیها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.
تبعات خطرناک بیتوجهی به آلرژیبمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتیهیستامین و اسپری بینی و ... میکنند، قابل تایید است، میگوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژیهای شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری میشوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشمها مجبور است همیشه چشمهای خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشمها بالا میرود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا میکند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضیها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه میکشد.
بیشتر بخوانید؛
خیلیها نمیدانند چرا گرفتار آلرژی شدهاند آلودگی هوا چطور باعث بروز بیماریهای تنفسی میشود؟ | آلرژی بعد از ۵۰ سالگی هم فرد را مبتلا میکند برای خلاص شدن از آلرژیهای بهاری چه کنیم؟ | عوامل و علائم آلرژی را بشناسیداین استاد دانشگاه ادامه میدهد: در آلرژیهای بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی میتواند به ریهها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژیهای بینی را داریم که به پولیپ ختم میشود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی میشود و نوع تنفس، تنفس دهانی میشود، فرم فک در طولانیمدت تغییر میکند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا میکند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.
آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیستدکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، میگوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده میشود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا میشوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.
این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری آلرژی را تعریف میکند و میگوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص میدهد و علیه آنها به دفاع برمیخیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیفتر است و پاسخدهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت میگیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده میشود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچهها این است.
به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی در فرد میشود که به آن میگوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.
آیا پرهیز غذایی درست است؟مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز میکنند، اشاره میکند و میگوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانیمدت به بیمار مبتلا به آلرژی میدهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمیگوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانیمدت از رژیم بیمار حذف شود.
دکتر مهدویانی میگوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت میگیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، میشود آلرژی غذایی. بقیه آلرژیها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.
او تاکید میکند: اتفاقی که اکنون رخ میدهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه میکند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتنابهای غذایی قرار میگیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه میشود.
این فوق تخصص آلرژی تاکید میکند: مثلا ما به بیمار میگوییم شما آلرژی غذایی نداری و او میپرسد "یعنی میتوانم فستفود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما میگوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگهدارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریککننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.
کد خبر 848679 منبع: همشهری آنلاین برچسبها سلامت خبر مهم بیماری آلرژی بیماری - بیمارستان